Perayaan Natal Keluarga Besar Indonesia di Trondheim

I går var me på indonesisk julefest i Trondheim. Alt var slik det skulle vera på ei skikkeleg julefeiring. Det skulle starta klokka 15, men kom ikkje i gang før nærare kl 16. Fyrst var det gudsteneste. Den var på engelsk sidan ikkje alle var like stø i indonesisk (spesielt nokre av borna og dei norske mennene som var gift med indonesiske kvinner.) Sidan eg var pendeta (prest) fekk eg æra av å ha avslutningsbøna og lysa velsigninga. Etterpå var det kata sambutan (helsingar) frå kvar familie. Så var det mat - mykje mat. Til og med rendang (oksekjøt kokt i godt krydra kokosmjølk) ! Praten gjekk livleg og tida gjekk fort. Før me gjekk heim var det tukar hadiah (gavebytting).

Det var tydeleg at indonesarane gleda seg stort over å få koma saman. Ei av damene sa i helsinga si at "Norwegian Christmas is..." og så måtte ho slå over til trøndersk, "fammiliemeddag, fammiliemeddag, fammiliemeddag!" I går hadde ho sendt mannen åleine på familiemiddag for å prioritera fellesskapet med dei andre indonesarane.

Då me kom ut i bilen i åttetida sa Frøydis og eg mest i munnen på kvarandre at her følte me oss meir heime enn me har gjort i mange av dei norske samankomstane me har vore i etter at me kom heim. Me har tydelegvis ikkje gått upåverka gjennom åra i Indonesia og det var kjempekjekt for oss å få bli inkludert i dette fellesskapet!