Siggjo er med sine 474 m.o.h høgste fjellet i Bømlo kommune. Kanskje ikkje spesielt imponerande, men utsikten frå toppen er fenomenal. Under preiketuren min til Håvikvåg på Bømlo fekk eg komma opp på toppen to gonger. Dette var vel eitt av høgdepunkta under turen min, i alle fall i meter. Ein "gal bømling" ligg an til å nå 500 besøk til toppen i løpet av året. Verten min, tidl. lensmann Bjørn Lavik, er ikkje så verst heller med 100 turar som mål. Er du i nærleiken så er Siggjo absolutt verdt eit besøk. På biletet kan bruene i Trekantsambandet skimtast i bakgrunnen.
I tillegg til å ha vanlege møte på bedehuset fekk eg og ha fem skuletimar på Rimbareid barne- og ungdomsskule, den skulen der eg sjølv gjekk i 9 år. Høgdepunktet der var nok å få vera på besøk i 3. klasse der Eli Simonsen var lærar. Ho var nemleg læraren min i 5,5 år. Ho og alle dei andre fekk eit lite glimt av det me har opplevd i Indonesia siste tre åra. Eg fekk mykje positiv respons på desse skuletimane. Er det nokon som har lyst på skulebesøk så ta kontakt :-)
Springflo ved Vestbøstadsjødn.
Ein buskmann i Grønavikjo.
Det store høgdepunktet var nok likevel at eg fekk vera i nærleiken då Hanna Lovise kom til verda. Terminen var eigentleg i byrjinga av desember, men ho hadde lyst til å nytta høvet til å få sjå onkel Olav før han reiste til Trøndelag. Ho kom difor allereie 17.11. og kom heim frå sjukehuset to dagar før onkel skulle reisa. Alt står vel til med mor og barn og far og storesøster Olga og storebrødrene Nils Birger og Ola Sigurd.
Bamsen har Hanna Lovise fått av Johanne.
Beste kommentaren under opphaldet på Fitjar kom Nikolai med den søndagen dei var der. Då vart det servert is til kaffien, bl.a. ein litt meir avansert type med valnøtter og lønnesirup. Nikolai forsynte seg rikeleg, men kom til faren med isskåla og avleverte denne reklamasjonen: Æ vill itj ha isen, for det va så VANNVITTIG Fitjar-smak på den!